Wiele przyszłych mam stara się cały czas poszerzać swoją wiedzę dotyczącą ciąży, dziecka w jej łonie oraz porodu. Wiedzą więc jak najlepiej się odżywiać, czego nie jeść i nie pić. W końcu dziecko właściwie je i pije to samo. Pewne rzeczy szczególnie wspomagają jego rozwój i wzrost, ale są też oczywiście takie które mogą szkodzić. Z pewnością jedną z nich jest alkohol. Chociaż słyszy się czasem, że lampka wina po I trymestrze ciąży to nic złego, tak naprawdę nie da się sprawdzić jaka ilość alkoholu jest bezpieczna dla płodu oraz czy w ogóle ona istnieje. Dlatego najlepiej po prostu nawet się nad tym nie zastanawiać i nie próbować. Picie w ciąży może wynikać z niewiedzy, ale często także z patologii.
Niestety rodzice krzywdzą swoje dzieci pijąc alkohol na różne sposoby. Jeśli wychowują się one w domu, gdzie jedno lub oboje rodziców pije regularnie bardzo możliwe, że będą cierpiały na syndrom DDA. W związku z tym borykać się będą z różnymi problemami emocjonalnymi oraz brakiem dostosowania do normalnego życia. Ważne jest wtedy, aby jak najszybciej zorientować się, że jest się DDA i pójść na terapię. Natomiast picie alkoholu już w ciąży może skrzywdzić dziecko nawet fizycznie! Zostaje ono narażone na nabycie zespołu alkoholowego uszkodzenia płodu – Fetal Alcohol Syndrome, czyli w skrócie FAS. Kiedy kobieta w ciąży pije alkohol przenika on przez łożysko i dostaje się do organizmu dziecka. Skutki tego mogą być naprawdę poważne: od niskiej masy urodzeniowej, poprzez uszkodzenie serca i układu nerwowego, niedorozwój umysłowy, zniekształcenia twarzy i ciała, po śmierć.
Natomiast jeśli kobieta będąca w ciąży nie pije bardzo dużo, ale jednak pije może zdarzyć się tak, że zaraz po urodzeniu dziecka żadne problemy nie będą zauważalne. Pojawią się one natomiast z czasem. Dziecko może rozwijać się wolniej niż rówieśnicy, mieć problemy z nauką, a także z nawiązywaniem kontaktów z innymi. Może wykazywać takie cechy jak: nadwrażliwość, nerwowość, brak samokontroli, skłonność do depresji, brak pewności siebie, poczucie odizolowania. Istnieje tutaj wiele podobieństw do odczuć i zachowań DDA. Alkohol może więc krzywdzić dzieci na różne sposoby. Chociaż tak naprawdę winowajcą nie jest wówczas alkohol, ale sami rodzice. Decydując się na dziecko bierze się odpowiedzialność za czyjeś życie i zdrowie. Nie powinno się ich w żaden sposób narażać. Istnieje obecnie tyle różnego rodzaju miejsc, w których prowadzone są odpowiednie terapie czy mityngi, że nikt nie ma prawa usprawiedliwiać swojego nieodpowiedniego postępowania nałogiem. Jeśli nie jest się na tyle odpowiedzialnym, żeby zacząć się z niego leczyć, to tym bardziej nie powinno się stawać rodzicem.
