Kto może zostać dawcą wątroby?

Kto może zostać dawcą wątrobyW niektórych przypadkach chorób wątroby jedynym sposobem na uratowanie zdrowia i życia pacjenta jest przeszczep. Jest to oczywiście bardzo skomplikowana operacja. Może polegać na pobraniu całej wątroby od nieżyjącej osoby lub jej fragmentu od żywego dawcy. Natomiast nie każdy może nim być. Żeby oddać komuś fragment wątroby trzeba przejść szereg badań oraz przygotować się na konsekwencje związane z taką decyzją, czyli operację oraz dochodzenie po niej do siebie. Stąd też konieczne jest spotkanie z psychologiem.

Pobranie fragmentu wątroby od żywego dawcy ma wiele zalet. Przede wszystkim można spokojnie przygotować wszystko do operacji. Natomiast, kiedy narząd ten pochodzi od nieżyjącej osoby, to trzeba się śpieszyć, aby jego stan był jeszcze odpowiedni. Pacjent i dawca mogą przejść wszelkie niezbędne badania, a także podejść do operacji spokojniej, niż gdyby była organizowana w pośpiechu. Wśród osób, które potrzebują przeszczepu znajdują się między innymi cierpiący na wirusowe zapalenie, niewydolność czy marskość wątroby. Może on być konieczny także w przypadku ostrego zatrucia, choroby metabolicznej lub nowotworu. Kto właściwie może zostać dawcą? Bardzo ważnym kryterium jest zgodność grup krwi, chociaż zdarzały się również pilne przeszczepy, gdzie warunek ten nie był spełniony, a zabieg zakończył się powodzeniem. Poza tym sprawdza się stan zdrowia oraz oczywiście kondycje wątroby potencjalnego dawcy. Dlatego wykonuje się badania ogólne, badania krwi, RTG klatki piersiowej, EKG, MRI, angiografię i biopsję wątroby. Czasami zdarza się tak, że ktoś nawet nie zdaje sobie sprawy z tego, że jego wątroba wcale nie jest w najlepszym stanie. Nawet żółtaczka typu B i C może przez jakiś czas przebiegać bezobjawowo. Dlatego trzeba przeprowadzić dokładne badania. W końcu potencjalny dawca spotyka się także z psychologiem, którego zadaniem jest przekonanie się, że oddanie fragmentu wątroby jest w pełni świadomą i dobrze przemyślaną decyzją. W przypadku przeszczepów rodzinnych taka postawa wydaje się być bardziej oczywista, zwłaszcza kiedy na przykład rodzic oddaje fragment wątroby dziecku.

W przypadku możliwości wykonania przeszczepu rodzinnego sytuacja jest o tyle korzystna, że istnieje większa ilość potencjalnych dawców. Poza tym występuje tutaj także zgodność antygenów tkankowych, co może wpłynąć pozytywnie na przyjęcie się przeszczepu. Pewną wadą bywają jednak rozterki etyczne, które może odczuwać biorca. Z jednej strony wie, że jego chora wątroba nie pozwoli mu normalnie funkcjonować. Z drugiej strony pobieranie fragmentu organu od żywej osoby niesie ze sobą ryzyko pewnych komplikacji, które bez zabiegu nie miałyby miejsca. Operacja przebiega w dwóch salach. Dawcą i biorcą zajmuje się osobny zespół chirurgów. W jednej sali wycina się fragment wątroby od dawcy, a w drugiej usuwa chory organ biorcy, żeby następnie umieścić tam zdrowy płat. Taka operacja może trwać kilkanaście godzin. Po jej zakończeniu dawca pozostaje w szpitalu kilka dni. Natomiast po powrocie do domu powinien prowadzić oszczędny tryb życia, zgodny z zaleceniami lekarza, przez około 2 miesiące. Biorca natomiast poddawany jest badaniom, które mają na celu ustalenie czy przeszczep się przyjął.

[Głosów:0    Średnia:0/5]

Dodaj komentarz